Veer

“Kijk, wat een mooie pluim!”, roept mijn zoon. Hij glundert en straalt; ik bespeur pretvuur in zijn ogen. Zo-even was hij nog moe, dacht hij. Ik probeer mee te gaan in zijn enthousiasme en moet vaststellen dat de veer, ordinair als ze is, opvallend proper is en nog helemaal heel. “Kunnen we daar vleugels mee… Continue reading Veer

Dresden

In het oude stadscentrum van Dresden hebben uitlaatgassen de gelige gebouwen grijs gekleurd. Ik vraag me af of het opzettelijk zo gelaten wordt, als maakte het de kerken en paleizen echter. Echt oud zijn ze natuurlijk niet, want op 15 februari 1945 lag 70% van Dresden in de as; in de Altstadt stond nauwelijks nog… Continue reading Dresden

Paul

Mijn ogen gaan de ellips rond. Hoeveel volk zou hier verzameld zijn? Vijftienduizend man? Er zit ergens een tante van mij, weet ik, een nonkel ook, twee schoonzussen, minstens één bevriend koppel. Ik hoor Hollands en Engels praten, zie mensen die hier gerust nog baanwielerwedstrijden hebben kunnen meemaken, misschien Stan Ockers nog hebben aangemoedigd, betreurd… Continue reading Paul

Keten

In het dorp hangen als een Zuiderse tweeling een zinderende hitte en een donderdagse, voordestormse stilte. Ik groet twee straatartiesten, die aan de overkant in de schaduw van een vijgenboom zitten. Morgen beginnen ze eraan. Ik ben benieuwd of ze hun prachtwerk van vorig jaar zullen overtreffen. Onwillekeurig denk ik aan de auto’s die vanaf… Continue reading Keten

Vervoering

Wie aan Duitse snelheid de Zwitserse grens nadert, wordt door vier opeenvolgende verkeersborden tot vertragen verplicht, kijkt uit of het grijze gebouwtje een controleur uitspuwt en ziet hoe vooral Zwitserse wagens even aan de kant worden gezet. Zweren de Zwitsers doorgaans bij Zwitserse producten, dan zijn de Duitse prijzen toch soms te verleidelijk om eraan… Continue reading Vervoering