Tag: Kleuters

Veer

“Kijk, wat een mooie pluim!”, roept mijn zoon. Hij glundert en straalt; ik bespeur pretvuur in zijn ogen. Zo-even was hij nog moe, dacht hij. Ik probeer mee te gaan in zijn enthousiasme en moet vaststellen dat de veer, ordinair als ze is, opvallend proper is en nog helemaal heel. “Kunnen we daar vleugels mee… Continue reading Veer

Veeg

“Liefste mama en papa!” Zijn stem klinkt krachtig vanop de achterbank. “Een kriebeltje hier, een kriebeltje daar!” Het rolt er zelfzeker uit. Heel anders dan vanmorgen. Hij wist haast niet waar te kruipen toen de dag van vergeten voornemens, in volle aanvang nog, zijn epistolaire traditie opeiste. Eén hand met een felkleurig veertje op de… Continue reading Veeg

Man

Hausmann beraadde zich over zijn status. Waar hij deze tot voor een week of twee zonder verpinken stabiel zou hebben genoemd, wist hij dat nu niet meer zo zeker, wat toch eigenlijk op een vorm van instabiliteit neerkwam. Stellen dat alles hem ontglipte zou sterk overtrokken zijn, maar hij kon onmogelijk naast enkele processen kijken… Continue reading Man

Meisje

Ze vinden alles leuk aan de praktijk. Het geluid van de deurbel, het gezoem en de klik die ons vertellen dat we naar binnen kunnen, het speelgoed in de lage kast voor het raam. Sem selecteert enkele auto’s. Aiko begint kleurige plastic rondjes op een bord te ordenen tot er een eend verschijnt. Ik zit… Continue reading Meisje

Dresden

In het oude stadscentrum van Dresden hebben uitlaatgassen de gelige gebouwen grijs gekleurd. Ik vraag me af of het opzettelijk zo gelaten wordt, als maakte het de kerken en paleizen echter. Echt oud zijn ze natuurlijk niet, want op 15 februari 1945 lag 70% van Dresden in de as; in de Altstadt stond nauwelijks nog… Continue reading Dresden

Muis

“Muisjes!” Geen kwade gok. “Probeer het eens met vraagjes.” Sinds kort spelen we wel eens What am I?, een gezelschapsspel met vijftig van infantiele tekeningen voorziene kaartjes, die mooi passen op vier felgekleurde kartonnen brilletjes, twee grotere voor de ouders, twee kleinere voor de kroost. In deze geëvolueerde versie van de vroegere post-its-op-het-voorhoofd, denk je… Continue reading Muis

Du

Wanneer werd ik ook weer voor het eerst aangesproken met “meneer”? Ik weet het niet meer. Alleszins lang voor de aanschaf van mijn eerste gsm. Iemand had ons thuisnummer gevormd, wie weet nog met zo’n draaischijf op een bakelieten prisma, en naar mijn zoon gevraagd. Mijn broer hadden ze niet nodig, dus liep ik een… Continue reading Du

61

Wat zien ze er belachelijk uit, die grote bak met dat kleine scherm en dat gedrocht, smaller wel, maar hoger, met enkele knoppen en ingangen, gevat tussen een ventilator en ja, wat eigenlijk? Dat wij dat vroeger een computer durfden noemen zeg. Enkele ingedrukte toetsen plakken vast in het vuil van jaren. Dat ding moet… Continue reading 61

Kleurboek

De afwasmachine loopt, de broodbakmachine zal over drie uur en zevenendertig minuten aan haar dagelijkse klus beginnen en wat ik met de hand heb afgewassen, staat uit te lekken op het rek. De keuken ziet er aanvaardbaar proper uit. Ik ben klaar. Wat is het stil geworden in huis, alsof iemand een dampkap heeft afgezet… Continue reading Kleurboek

Kapot

Autootjes, treintjes, poppen en plasticine. Als het hier dan toch eens regent, zorgen de klassiekers voor soelaas. Sem kneedt een dikke groene bol tot een gedeukte raap, zet er twee plastic voetjes onder, prikt er plastic oogjes en armpjes in, zet met een hoed de kroon op het werk. Klaar! Weldra volgen een oranje rups,… Continue reading Kapot

Wurstmarkt

Het is vrijdagavond en ik ben in mijn nopjes. Ik heb neuer Wein in huis: druivensap op weg om wijn te worden, volop gistend, ongefilterd: een fris, parelend drankje met zo’n 2 à 3 % alcohol erin, bevorderlijk voor de feestvreugde en de darmperistaltiek. Het best smaakt hij vers getapt op het binnenhof van een… Continue reading Wurstmarkt

Hausmann (2)

Op een doodnormale, doordeweekse dag rijdt Hausmann door de wijngaarden naar het schooltje, zoals de Kindergarten ten huize Hausmann wordt genoemd. De druiven zijn rijp. Sommige wijnboeren hebben half Augustus de oogst al aangevat, etymologisch volledig verantwoord, maar erg vroeg voor de Pfalz. De burgemeester is er deze maandag aan begonnen, slechts een week vroeger… Continue reading Hausmann (2)

Nichtjes

In het midden van een geanimeerd, avondlijk gesprek over de deugddoende aard van twee weken Italië – de fles was leeg, de vier glazen nog niet – viel ons de bloedmaan op. Dat die hier zichtbaar was, verbaasde ons enigszins. In de Duitse pers hadden we er niets over gelezen. Dankzij de liveblogs van enkele… Continue reading Nichtjes

Waldwoche

“Ich bin auch ein Essenskind!” Ik had een opmerking over het bos verwacht, toch een ongebruikelijke locatie voor een dagje Kindergarten, maar nee: het grootste nieuws is dat Aiko eten heeft gekregen: Brot, Wurst, Gurken. Ze glundert van oorlel tot knie, zielsgelukkig met brood, salami en komkommer. Op normale dagen scheiden om 12 uur de… Continue reading Waldwoche